اون که تو آینه ی منه شکل منه من اما نیست
یکی به شکل خوده من انگاری دیگه این جا نیست
اون که تو آینه ی منه روزی هزار بار میشکنه
یه زندگی یه خاطره تو آینه ی دل منه
اون روزا که خودم بودم کوچه پر از ترانه بود
چشمام یه برقه دیگه داشت درختا پر جوانه بود
من بودم و بنفشه ها یه پشت بوم یه خاطره
دل جوونم میتپید پشت حصار پنجره
اون که تو آینه ی منه ( ادامه )
اون که تو آینه ی منه شکل منه من اما نیست
یکی به شکل خوده من انگاری دیگه این جا نیست
اون که تو آینه ی منه روزی هزار بار میشکنه
یه زندگی یه خاطره تو آینه ی دل منه
